ZOETERMEER - De rechtbank Den Haag heeft een 24-jarige man veroordeeld voor het doodsteken van zijn 22-jarige vriendin. Dat gebeurde op 18 juli 2024 in haar woning in Zoetermeer in de nabijheid van haar zoontje dat 13 dagen oud was. Tijdens het plegen van het delict leidde de verdachte aan een psychose; hij had duidelijke wanen en mogelijk ook hallucinaties. De rechtbank legt de verdachte een celstraf op van 5 jaar en tbs met dwangverpleging waardoor hij langdurig zal worden opgenomen.

Steekpartij

Op de bewuste dag was een verpleegkundige van het consultatiebureau in verband met een huisbezoek aan het slachtoffer vlakbij haar woning. Zij hoorde een vrouw hard schreeuwen. Toen zij door het raam van de woning keek zag zij een bebloed been en een bebloede voet en belde zij de politie. De politie was snel ter plaatse, ramde de deur in en heeft de verdachte in een bebloed T-shirt aangehouden. Het slachtoffer was overleden en naast haar op het bed lag een bebloed mes. Na forensisch onderzoek bleek dat er op haar lichaam circa 258 messteken en snijverwondingen waren. In de woning waren alleen de verdachte, het slachtoffer en de baby aanwezig. De verdachte heeft verklaard zijn vriendin te hebben gestoken en gesneden, al noemde hij een veel lager aantal steekletsels.

De rechtbank stelt vast dat de steekpartij in de keuken is begonnen, waarna het slachtoffer de keuken uit is gevlucht, achtervolgd door de verdachte. Uiteindelijk zijn ze in de slaapkamer terechtgekomen en is het slachtoffer op het bed geduwd, waarna nog vele verwondingen aan haar zijn toegebracht. In de keuken, gang en slaapkamer is veel bloed op de muren en de grond aangetroffen. De verdachte heeft met de telefoon van het slachtoffer nog een video van haar gemaakt, vlak voordat de politie binnenkwam. Ook maakte hij een selfie met de baby, omdat hij ervan uitging dat hij de baby lange tijd niet meer zou zien.

Oordeel rechtbank

De rechtbank oordeelt dat er onvoldoende bewijs is om te spreken van moord. Niet is gebleken dat de verdachte tijd en gelegenheid heeft gehad om na te denken over zijn daad. Wel is de verdachte schuldig aan doodslag. Hij heeft weliswaar wisselende en onsamenhangende verklaringen afgelegd, maar uit de circa 258 messteken en snijverwondingen leidt de rechtbank af dat de verdachte het slachtoffer opzettelijk heeft gedood. De rechtbank spreekt van een levensdelict dat qua geweld en gruwelijkheid tot de absolute buitencategorie behoort.


Het slachtoffer dat kort daarvoor was bevallen van een zoontje is haar recht op leven ontnomen door het grote aantal steek- en snijletsels dat de verdachte haar heeft toegebracht. Deze daad heeft de nabestaanden onherstelbaar groot leed toegebracht, zoals tijdens de terechtzitting uit de verschillende slachtofferverklaringen op indrukwekkende wijze naar voren is gekomen. Verder zal het kind zonder zijn moeder door het leven moeten gaan. Ook anderen die betrokken waren bij dit feit, hebben dit delict als zeer schokkend ervaren.

Toerekeningsvatbaarheid

Uit onderzoek van de psychiater en psycholoog blijkt dat de verdachte ten tijde van het plegen van het delict verminderd tot, in de woorden van de deskundigen, sterk sterk verminderd toerekeningsvatbaar was. De verdachte was vanwege zijn licht verstandelijke beperking, in combinatie met een hechtingsstoornis, niet in staat om intieme relaties aan te gaan. Toen de baby werd geboren kwam de focus van het slachtoffer op de verzorging van haar zoontje te liggen. De verdachte kon daar niet mee omgaan en was bang om verlaten te worden. Daar komt bij dat de verdachte dacht dat hij niet de vader van de baby was. De achterdocht van de verdachte heeft de vorm van een waan aangenomen en kwam op de dag van het delict tot een kookpunt. Volgens de deskundigen was de verdachte niet volledig ontoerekeningsvatbaar.

De rechtbank neemt de conclusies van de deskundigen over, waarbij de rechtbank uitgaat van een toerekeningsvatbaarheid die gaat in de richting van ontoerekeningsvatbaar. De rechtbank vindt net als de deskundigen dat de verdachte langdurig voor zijn problematiek behandeld moet worden. De rechtbank houdt ook rekening met het feit dat de verdachte eerder is veroordeeld voor mishandeling van het slachtoffer en diefstal en vernieling van haar eigendommen. Hij was ongeveer een maand vrij toen hij het delict pleegde.

Beslissing

De rechtbank vindt een celstraf van 5 jaar passend en geboden en tbs met dwangverpleging. De duur van de tbs hangt af van de behandeling, maar naar verwachting duurt die tijd veel langer dan de 5 jaar die hij in de gevangenis zal moeten doorbrengen. Daarnaast legt de rechtbank de gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op, zodat er langer toezicht op hem kan worden gehouden. Ook moet de verdachte de baby een schadevergoeding betalen van ruim 31.000 euro, de moeder van het slachtoffer bijna 27.000 euro en de zus 5.000 euro.